2020’nin son yazısında Necati Cumalı’nın ‘Ayrı Düşen Dostlar’ şiirini yazınca, yeni yıla da Necati Cumalı’yla başlamak istedim.

Ama önce sorular:) Düşünün bakalım:

Siz neyin delisisiniz?

Sizi ne mutlu eder?

Bir başkasını mutluluktan (delice) çılgınca kahkahalar attıran, göz bebeklerini parlatan ne/ neler yaptınız?

Kimin rüyasını gerçekleştirmesine destek oldunuz?

Hiç tanımadığınız kaç aç karnı doyurdunuz?

Sizden ya da soyunuzdan olmayan kaç çocuğun eğitimi için elinizi uzattınız?

Öyle anlık hevesle, modaya uyarak falan değil düzenli olarak siz, hangi hayatların güneşlerini parlatmaya çalıştınız?

Dünya ve dünyada yaşayan bizim dışımızdaki canlılar için ne yapıyorsunuz?

Sevdiklerinizin ne kadarı ne denli başkalarının mutluluğuyla da bağlantılı?

Yeni dostlar, dostça hareketler yaratmak, farkındalığı yükseltmek amacı ve çabası ve şiirin verdiği o entelektüel hazzı paylaşma arzusuyla Güneş Delisi yeni yıla başlama armağanım olsun size.

Güneş Delisi

Akan suyu severim ben

Işıldayan karı severim

Bir yeşil yaprak

Bir telli böcek

Yeşeren tohum

Güneşte görsem

Sevinç doldurur içime

Bir günü

Güneşli bir günü

Hiçbir şeye değişmem

Onun için savaşı sevmem

Onun için zulümü sevmem

Onun için yalanı sevmem

Bilirim yaşamaz güneşte

Bilirim yaşamaz yan yana aşkla

Ne haksızlık

Ne korku

Ne açlık.

Ruhunuzun güneşi başlayan yılda daha güçlü parlasın…