Çocuk, anne babasının aynası rolünü üstlenerek, boşanmaya yönelik tepkiler verse, ‘çocuksu naifliği ve cinliği’ni en üst düzeyde kullanarak, onları istediği gibi yönlendirse de anne baba boşanmış ve ayrı evlerde yaşıyor olmalarına rağmen, ortak disiplin anlayışıyla sorunların üstesinden gelebilirler.

Peki, nasıl oluyor da boşanmış bu kadar çok ailenin çocuğu sorun yaşıyor? Hadi gelin boşanmış anne babaların (ve birinci derece yakınlarının) yaptıkları hatalara bakalım:

Boşanmış Anne Babaların Yaptıkları Hatalar:

-Acır gibi bir tavırla yaklaşma,

-Anne babadan birinin (genellikle babanın) çocuğuyla ilişkisinin zayıflaması,

-Boşanmayla ilgili birbirini suçlama,

-Diğerini (genellikle babayı), çocuğu göstermemekle tehdit etme

-Çocuk diğerindeyken, kontrol eder bir tutum benimseme.

Her bir başlığı ana hatlarıyla açarak inceleyelim.

Acır Gibi Bir tutumla Yaklaşmanın Zararları

Bu tutumun genel anlamıyla 3 sakıncası vardır.

1-Çocukta bağımlı kişilik yapısının gelişmesine neden olabilir.

2-Kendine güvenin gelişmesini engeller.

3-İstekleri için mücadele etmeyi öğrenmesinin önüne geçer.

Mutlu olma amacıyla yola çıkılan evlilik bir yerlerde mutsuzluk çukuruna saplanıp kalsa da tüm ebeveynlerin amacı mutlu, kendine güvenli, savaşçı ve başarılı çocuk yetiştirmektir öyle değil mi? O halde çocuğa acır gibi bir tutumla yaklaşmanın faydası olmadığı ortada.

Çocuk ve Boşanma Sonrası Bir Ebeveynle İlişkinin Zayıflaması

Yaşına, ayrılık öncesinde babası ile kendisinin ilişkisine, anne ve babasının ilişkisine, kendisinin büyük ailenin fertleriyle kurduğu duygusal ilişkiye, babanın ailedeki rolüne bağlı olarak boşanmadan etkilenen çocuk, tüm bu faktörlere ve de boşanma ertesinde evden giden ebeveynle ilişkisinin devam etmesine bağlı olarak etkilenerek, tepkiler verir. Babasıyla ilişkileri zayıflayan kız ve erkek çocukların, özellikle anneye karşı saldırgan tutum benimsemesi , sıkça gözlenen tepkilerdendir.

Boşanmayla İlgili Birbirini Suçlama

Kendisini haklı, diğerini haksız göstermeye çalışan anne ya da baba bilmelidir ki, verdiği zararın farkına varmadan, çocuğun gözündeki diğerini yok etmeye/ küçültmeye çalışırsa, ortaya çıkan sonuçtan kendisi de etkilenecektir. ‘Babasına/ Annesine çekmiş’ler, ‘Bizi sevmiyor, sevse boşanmak istemezdi’ler, çocuğun acı çekmesine yol açar.  Aynı zamanda kendisini seçmek yapmak zorunda bırakan ebeveynine de kızar. Açık ya da kapalı, sözlü ya da eylemi de içeren saldırgan tepkiler sergilemeye, küstahlaşıp huysuzlaşmaya başlar. Bunu hangi aklı başında anne baba ister, öyle değil mi?

Diğerini, Çocuğu Göstermemekle Tehdit Etme

Bu tartışmaya değecek bir konu bile değildir. Ne münasebet? Çocuk yaşamını anne babasını görerek, severek, onlardan aldığı mutlak sevgi ve kabulle gelişip, büyüyerek sürdürür.

Çocuk Diğerindeyken Kontrol Eder Bir Tutum Benimseme

Her ailede bir ebeveyn daha kontrolcü, daha disiplinlidir. Bu doğaldır. Zaten tam da bu nedenle ortak disiplin anlayışı geliştirilir ama bu; zırt pırt aramak, yaptıkları her şeyi bilmek istemek, çat kapı kontrol etmek/ aramak da değildir.

Sonuç; boşanma anne babadan biri hatta ikisi de istese bile çocuk/lar varsa zorlu bir süreçtir. Ve çocuğun zarar almaması, yeni yaşam şekline uyum sağlayabilmesi için boşanmış anne babaların sıklıkla yaptıkları bu hatalardan kaçınması gerekir.