Türküleri sever misiniz? Ben eskiden sevmezdim.
Bildiğim tek türkü, babama duyduğu aşk nedeniyle doğup büyüdüğü İstanbul’dan ayrı düşen annemin sık sık söylediği:
‘Yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar.
Aşrı aşrı memlekete kız vermesinler.
….
Uçan da kuşlara malum olsun
Ben annemi özledim
Hem annemi hem babamı
Ben köyümü özledim’, türküsüydü.
….
Bu türküyü de sevmezdim. Çünkü her söylediğinde annemin gözünden yaş gelirdi. Annemi ağlatan türkünün nesini seveyim?
Sonra biraz büyüdüm. Aşık Veysel’le tanıştım. ‘Uzun ince bir yoldayım’ düştü yüreğime.
Hafif hafif serde başkaldırı tohumlanmaya başlamışken yaz tatili günlerinde ‘Çökertme’yi öğrendim. Ege türkülerinde erkek zeybekler gibi oynama inadını tutturdum. (Hala da erkek zeybek gibi oynarım:)
Yaş 15- 16. Üniversitenin ilk yılları. İsyankarlık dolu dizgin. Babamın endişeli gözlerle beni izlediği yıllar. ‘Karlı Kayın Ormanı’ ile ‘Leylim Ley’ dolandı dilime.
Olgunlaşırken ruhum, aryalarla kimi türküler girdiler kol kola. Büyüdüm. Psikolog oldum. İsyan artık daha aklı başında, daha rasyonel, daha sonuç odaklı.
Covid-19 ve Türküler
O oldu, bu oldu, şu oldu. En sonunda da Covid-19 patladı.
Arif Damar’ın ‘Yol Yorgunu’ şiiri bulaştı günlerime.
Yol Yorgunu
Bana bir türkü öğretsen
Ayın aydınlığında söylesem
Gecenin karanlığında söylesem
Yağmur yağınca söylesem
Toprak uyanınca söylesem
Bana bir türkü öğretsen
….
Bana bir türkü öğretsen
Geldiğim yerlere er geç dönebilsem
Sevebilsem her şeyi yeniden sensiz
Sensiz vaz geçebilsem
Gece demesem gündüz demesem
Kimseleri dinlemesem
Hem yürüsem hem söylesem
Hem söylesem hem yürüsem.
Sınırlanmış özgürlüklerden, dostlarla paylaşılamayan masalardan, konsersiz - tiyatrosuz günlerden herkes gibi ben de yoruldum, sıkıldım. Kendi deyimimle ‘su kaynatmaya’ başladım:)- Ama tedbirden hiç sıkılmadım, hiç bırakmadım.
Hep birlikte sağlıklı günlerde türküler söyleyip, oynayıp, dans edebilmemiz için siz de sıkılmayın lütfen e mi? Ölmemek, öldürmemek, hastalanmamaya çalışmak ve hastalığa yol açmamak için ancak hep birlikte hareket edersek aşılacak bir yol var önümüzde.
Sonra gelsin türküler…