Ülkü Tamer’in çevirisiyle Carlos Oquendo de Amat’ın Anne’si nefes versin bugün sesime

Anne

Alçakgönüllü bir ezgi gibi usulca geliyor adın

ve beyaz kumrular uçuyor ellerinden

Anılarım hep beyazlar giydiriyor sana

buradakilerin uzaktan isledikleri bir çocuk oyunu gibi

Bir gök ölüyor ellerinde ve inceliğinde bir başka gök doğuyor

Sevecenlik bir çiçek gibi açıyor yanında seni düşünürken

Sesin yağmur kadar ilkel

seninle ufuk arasında

Güller de şarkılar da sessizdir sen varken.

                                                                          C.O de A.

Bugünden;

Annesinden uzak kalmışları, kendisi kaç yaşında olursa olsun annesini kaybedeli ne kadar zaman olmuş olursun annesizleri kucaklıyorum şefkatle.

Nedeni ne olursa olsun istediği halde anne olamamışlara ve bilimin bile acı sıralamasında puanlayamadığı evladını kaybetmişlere de açıyorum kucağımı, aklımı, ruhumu.

Cinsiyetten ve yaştan bağımsız anneliğe atfedilen o olağanüstü özellikleri taşıyan, kendi çocuklarına olduğu kadar başkalarının çocuklarına da annelik yapanların önünde ise saygıyla eğiliyorum.